اثر کاربرد کلرید کلسیم و اسانس آویشن بر برخی صفات پس از برداشت میوه توت فرنگی

توت­فرنگی میوه مورد پسند مشتری در سراسر دنیاست­ و عوامل مختلفی سبب از بین رفتن زود هنگام­ و کاهش عمر انباری آن می­گردد. در این پژوهش اثر غلظت­های 0، 100، 200 و 300 میکرولیتر بر لیتر اسانس­ آویشن­ باغی و­ کوهی و نیز محلول کلریدکلسیم بر برخی خصوصیات پس از برداشت میوه توت­فرنگی بررسی شد. صفات مورد ارزیابی شامل میزان مواد جامد محلول، آسکوربیک­اسید، آنتوسیانین، قندهای­محلول و فعالیت آنزیم پلی­فنول­­اکسیداز و آنزیم گلوتاتیون­ردوکتاز مورد بررسی قرار گرفت. غلظت 300 میکرولیتر بر لیتر آویشن باغی نسبت به سایر تیمارهای آزمایش، برمیزان مواد جامد محلول، آسکوربیک­اسید، میزان آنتوسیانین و مقدار قندهای ­محلول اثرات معنی­داری در سطح 5% داشته و غلظت 200 میکرولیتر بر لیتر آویشن ­کوهی نسبت به سایر تیمارها میزان فعالیت آنزیم پلی­­فنول­اکسیداز را کاهش داده و میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون­ ردوکتاز را افزایش داد و اثر معنی­داری در سطح 5% داشت. غلظت 300 میکرولیتر بر لیتر آویشن باغی در مقایسه با سایر غلظت­ها صفات مورد اندازه­گیری را بیشتر بهبود بخشید و ازآنجایی که اسانس­های گیاهی به­دلیل دارابودن مواد مؤثره مختلف و خاصیت ضدقارچی خود موجب کاهش فساد و افزایش عمر انباری محصول توت فرنگی می­گردد، در نتیجه می­تواند ماندگاری میوه­ها را  نسبت به میوه­های شاهد افزایش دهد.